Deze schipper is vandaag jarig en nu alweer 67 jaar. Het gaat me veel te hard, maar wat doe je eraan. Van de schipperse ontvang ik een dikke kus en een mooie fles Cognac. Zij is er weer een jaartje jonger op geworden….(t.o.v. van mij natuurlijk…)
Tot mijn verrassing denken mijn zonen ook aan het heugelijke feit, maar mijn zus Diana is in alle vroegte telefonisch de eerste, vrijwel direct gevolgd door mijn attente ouders! Later krijg ik nog wat SMS-jes en telefoontjes van de overige familie.
Even hebben we nog overwogen om deze dag hier te blijven – we liggen hier prima zo aan de beginsteiger – maar de voorspellingen voor de komende dagen zijn niet al te best, met name de maandag. Dus starten we de motor en varen om 10:15 uur de haven uit. Even was er twijfel of we naar Lemmer zouden gaan met de heersende ZW-wind, maar later in de middag zou het harder gaan waaien met kans op onweer. De keuze valt dus op de kortste oversteek: Stavoren.
Het stuk daar naar toe, maar ook op de Fluessen en het Prinses Margriet-kanaal, is met deze wind bezeild en met alleen de Genua op maken we de hele weg een prima vaart: 5,5 kn, af en toe 6,3.
Als we in de buurt van Stavoren zijn, komt de Verkeerscentrale IJsselmeer met een windwaarschuwing: ZW6, met uitschieters naar 35 kn (8 Bf). Onze keus voor Stavoren was dus goed! Als we vlak bij de havenmonding zijn, trekt de wind inderdaad aan en zijn we net op tijd binnen. Ook andere schepen snellen nu van het water af.
Stavoren is bij veel wind altijd een lastig hoekje met name als je door de sluis heen moet. Maar alles gaat goed en niet veel later varen we op het Johan Frisokanaal richting de thuishaven. Onderweg merken we niet veel van een harde wind, maar gaat het wel regenen. Dat hebben we nu altijd als we terugkeren van vakantie of van een langere tocht. Balen: weer de zeilen nat! Gelukkig houdt het al snel weer op, maar de opkomende donkere wolken voorspellen niet veel goeds voor de komende uren.
Onder gelukkig droge omstandigheden varen we om 16.00 uur onze thuishaven in Terhorne binnen en meren we af: Kingfisher ligt na precies acht (!) weken weer “op station”.
Daarna doen we even niets meer. De regen komt met bakken uit de hemel en de teiltjes voor het opvangen van het lekwater bij het raam staan weer paraat om de druppels op te vangen…..Dit laatste wordt steeds irritanter en daar zal echt iets op korte termijn aan gedaan moeten worden! Dit kan zo niet langer.
Geef een reactie