We volgen het advies van onze engelse buren op en gaan vandaag een dagje naar Canterbury. Tien keer interessanter dan Dover volgens hen. Met hun engelse humor typeren ze Dover: Het leukste van deze stad is het vertrekken…..

Elk half uur vertrekt er een trein van Priory Station en de reistijd is maar een half uur.
Hadden de engelse spoorwegen vroeger een heel slechte naam op het gebied van punktualiteit, kwaliteit, uitstraling en hobbeligheid: dat is nu blijkbaar voorbij. De trein is precies op tijd, de wagons zijn modern, onberispelijk en rijden afgeveerd comfortabel.

Canterbury blijkt een leuk oud stadje te zijn. Het heeft wel watweg van Brugge en dus is het er – op deze zondag – dan ook druk. Ook hier kan je over de hoofden lopen. Er is een ruime variatie aan winkels en ze zijn ook nog gewoon open. We zakken gelijk neer op een terrasje en laten ons verwennen met een Cappuccino en een voor ons veel te groot stuk appelgebak….

Maar we komen uiteraard voor de Kathedraal van Canterbury. Je moet er stevig voor betalen en even wachten totdat de dienst is afgelopen, maar dan krijg je ook wat! We zijn er nog niet achter wat voor officiële gelegenheid het nu is geweest, maar als de kerkdeur na de dienst opengaat, komt de kerkvorst naar buiten:

het is de aartsbisschop zelf: Rowan Williams, het religieuze hoofd van de Anglicaanse Kerk in Engeland en in de hele wereld! Volgens Wikipedia (even opgezocht) is hij één van de belangrijkste personen van het Verenigd Koninkrijk, die alleen de koninklijke familie moet laten voorgaan. Het blijkt een zeer toegankelijk persoon te zijn. Nergens is bewaking te zien. Hij stelt zich voor iedereen beschikbaar die met hem op de foto wil. Alle kerkgangers krijgen bij het verlaten van de kerk een hand of een vriendelijk woord. Iedereen is zeer deftig of officieel gekleed; sommigen in onze ogen heel koddig……Mooi om dit mee te maken!

De Kathedraal zelf is van binnen en van buiten van ongekende grootsheid. Het is nauwelijks te beschrijven wat er allemaal te zien is. Je kan er vele uren in rondbrengen en dan nog heb je alle details niet in je kunnen opnemen. Indrukwekkend zijn de hoge gewelven en de gebrandschilderde ramen. De tomben van alle voorgaande aartsbisschoppen: ze liggen hier allemaal. Ook sommige koningen, koninginnen en ridders uit het verre verleden hebben hier hun plek.

De Kathedraal bevat meerdere verdiepingen, zijvertrekken en zalen, waar aparte diensten worden gehouden. Het is prachtig allemaal en we hebben dan ook beslist geen spijt dat we dit uitstapje hebben gemaakt!

Om half zes pakken we de trein terug naar Dover en komen “exhausted” aan boord terug.
Maar de engelse buren (inmiddels met hun boot vertrokkken) hebben helemaal gelijk gehad: Canterbury was de moeite van het bezoeken waard!