De boegschroefmotor was klaar zeiden ze. Ik had het borstelblok verdraaid gemonteerd, dat wist ik natuurlijk wel maar de goede stand die wist ik niet meer.
De zoemer van de dieselmotor zoemt konstant; te lage olie druk, de hele haven wordt er gek van, maar ik kan die toon niet horen. Te lage oliedruk; de motor staat uit, dan is er helemaal geen druk. Hoe leg je dat kreng het zwijgen op, ik heb geen idee. Maar er is vast iets aan de hand, maar wat? Het was een smeerboel onder de motor, dus besloot ik de olie te verversen, het filter te vervangen en de smeerboel schoon te maken. Dat is al met al nog aardig wat werk. Omdat de trap bij dit alles erg in de weg zit heb ik die er uitgehaald dan is alles beter bereikbaar. De boel is nu netjes, maar het oliedrukalarm loeit nog altijd. Ik heb de havenmeester gevraagd of hij iemand weet die er verstand van heeft. Toen ik terug liep naar de boot om geld te halen om de boegschroefmotor op te halen, waren er twee jongens die hadden makrelen gevangen en die vroegen iets aan mij dat ik niet verstond. Ik dacht dat ze de vissen wilden verkopen en daar had ik eigenlijk best zin in. Toen zei hun vader dat ik ze zo kon krijgen; Noren zijn geweldig! Drie grote makrelen voor niks! Eén heb ik gebakken met een prijtje en een paprika, en daarbij spagetti; heerlijk! Nu maar afwachten of het probleem van de oliedrukzoemer nog kan worden opgelost. Zo lig ik hier inmiddels al een hele tijd, het lijkt mijn thuishaven wel. Maar het is hier mooi en de mensen zijn fantastisch. Er waren een paar vrouwen gaan zwemmen, dus vroeg ik hoe dat was, erg koud zeiden ze. Zo zie je maar vrouwen zijn flinker. Mannen zijn eigenlijk allemaal watjes, dat blijkt. Ik overweeg om de rest van Noorwegen maar te laten zitten; ik wil naar huis! Als er niets aan de zoemer en het onderliggende onbekende probleem te doen is, kom ik als een speer naar huis. Liefst in een kontinue trip.
Geef een antwoord