35 Jaar geleden waren we met onze toen drie-jarige zoon Erik ook al eens in dit gebied. We sleepten toen een bagage-wagentje achter ons aan en kampeerden langs de zuidkust van Engeland.

Één van die campings was in de New Forest. Dit laatste had toen indruk op ons gemaakt en dat wilden we nog wel eens terugzien.

De fietsen dus uitgevouwen en wij op weg naar de New Forest, een groot natuurgebied bestaande uit voornamelijk loofbos en heide en dat bevolkt wordt door vele wilde pony’s. Je vindt ze overal, in het bos, in de dorpen, op de weg of in de parken. En overal zie je dan ook hun keutels liggen.

Fietsen hier in Engeland blijft toch een ongewis avontuur. De wegen zijn smal en bochtig en sommige bestuurders van auto’s provoceren je en scheuren dan langs je heen.
We doen het wel, maar erg veilig voelen we ons niet om hier te fietsen en is het in feite ook niet. En dat voortdurende verkeerslawaai: het houdt maar niet op…

De New Forest ligt nu niet direct naast de deur en we moeten er ook best voor klimmen. We doen eerst een dorpje aan: Beaulieu (is ook met de boot via de Beaulieu River te bereiken). Ook dat hebben we destijds bezocht, vanwege een kasteel en het naastgelegen imposante automuseum. Het staat er nog steeds, maar we herkenden er niets meer van. Desgevraagd bleek dat het hele terrein heringericht was. Vandaar.

Dus dan maar snel op weg naar de New Forest. Het was nog even zoeken om de aangelegde fietspaden in het bos te vinden, want erg duidelijk zijn de fietskaarten hier niet. Uiteindelijk vinden we ze wel en maken we een mooie tocht door het bos en over de heide. Enorme oude eiken staan hier nog. We vinden er ééntje die minstens een paar honderd jaar moet zijn. En een stilte! Eindelijk geen lawaai van auto’s: een hele verademing.

En inderdaad: overal zie je wilde paarden en soms ook wilde koeien lopen.
We komen langs de camping Roundhill waar we toen ook gestaan hebben. Ook daar lopen de paarden langs de tenten. En uit eigen ervaring: ze komen soms ook bij je naar binnen!

Aan het eind van de middag gaan we naar de Lymington terug. Onderweg begint mijn voorwiel ineens vervaarlijk te kraken en gaat steeds zwaarder lopen. Waarschijnlijk lager kapot. Grrrr, die fietsjes zijn net nieuw…..Ik kom er net mee in het dorp, maar dan draait het voorwiel ook geen meter meer rond en is deze fiets deze vakantie niet meer te gebruiken…..Ik baal er ontzettend van.

Noot van Marianne:
Even voor de dames: Kijk, dit is toch helemaal top!! Deze beauty-corner kom je zomaar tegen in je zeilvakantie in een toiletruimte van de jachthaven van Lymington! Rondom condensvrije spiegels, ook in de douche! Wel een beetje prijzige haven, maar ja, dan heb je ook wat!
De volgende haven, Cowes, is, letterlijk en figuurlijk, een (bijna) koude douche!!