Vandaag de Portsmouth Historic Dockyard bezocht waar Nelson’s Victory ligt. Met Dick Ringenier had ik dit museumcomplex van de Marine vorig jaar al bezocht, maar niet zo uitgebreid als vandaag. Je kunt hier de hele dag wel rondlopen en nog niet alles in je hebben kunnen opnemen.

Voornaamste doel vandaag: de havenrondvaart langs de marinehaven en de Victory zelf.

De rondvaart brengt je vlak langs twee T45’s, de “Daring” en “Diamond” (met de “Smart”-radars) . Verderop ligt er nog een T23, de “Westminster” en wat achteraf een carrier in de motteballen, de “Arc Royal”. Ook de RN snijdt blijkbaar stevig in de defensieuitgaven: mocht het vliegdekschip Invincible (van de Falklands..) vorig jaar al voor een schrootprijs weg, nu ook de Arc Royal. Als we terugkeren wordt er net een US fregat binnen gesleept: FFG7 “Carr” met een overbekend……. M20 Signaal bolletje! Waarschijnlijk zijn ze er allemaal omdat het zaterdag en zondag “Armed Forces Weekend” is en je de schepen kunt bezoeken.

Over de Victory laten we de foto’s spreken. In het historisch besef dat we over dezelfde houten dekken lopen als de manschappen en officieren van dit authentieke schip, dat als admiraalsschip bevelvoerde over de britse vloot in de strijd tegen de franse/spaanse vloot (Slag van Trafalgar,1805), word je alleen maar stil van ontzag.

De geest van Horatio Nelson is uiteraard overal prominent aanwezig, trouwens over de hele dockyard vind je zijn nagedachtenis..

We lopen ook de Trafalgar Experience binnen, waar ons een imposante show wordt voorgezet van de strijd, maar nu vanuit binnen in het schip: kanonnen die afgevuurd worden, manschappen die geraakt worden, gekerm, amputaties, kortom een zeer levendig schouwspel a.h.v. beeld, geluid en menselijke figuren.

Op de eerste verdieping is er een bijzondere tentoonstelling van verzamelde boegbeelden die op de (vergane) marineschepen prijkten. Op deze étage ook de eerste koninklijke sloep uit de 18e eeuw van koning Karel II.

Naast wat souvenierwinkeltjes bezoeken we ook het gebouw van de “Action Stations”. Het is een soort Nemo dat wij in Amsterdam ook kennen. Een technologisch “doe”-museum met (vlucht)simulatoren, aanschouwelijke demo’s en proefjes over alle facetten van techniek waarmee de marine te maken heeft. Wat minder interessant voor Marianne, maar voor mij leuk om ermee te spelen en te experimenteren.

We maken ook op afstand nog even een doop-plechtigheid mee van een boot voor de marine.
Wat het nu precies was, konden we niet ontdekken, maar de show was compleet met tribune, vlagvertoon, showband, parade, sabels, uitgaanstenu en feestkleding voor de dames.

Aan het eind van de middag – als het museum sluit – laten we ons met bijna de tong op onze schoenen  weer met de pont terugvaren.  Weer een leuke dag hier in Portsmouth doorgebracht!