Onze buren willen om 05:30 uur weg, dus de wekker gaat al vroeg af. Wij willen echter wat later vertrekken, want het was best een lange tocht gisteren. Dus nog weer even het bed ingedoken. Het wordt uiteindelijk 11:00 uur als we losgooien. Net als gisteren stond er buiten een NO wind 4/5 en met Genua voor en het zonnetje in de rug gingen we weer als een speer.
Bij de boei MN1 melden we ons bij de verkeerscentrale Maasmond en krijgen te horen dat er geen bijzonderheden zijn. Wel zien we het nodige aankomen vanuit de Waterweg, maar die lopen achter ons langs. Het is er behoorlijk druk daar bij de ingang van de Waterweg! Het valt op dat er buitengaats wel erg veel schepen voor anker liggen. Toch door recessie?
Dan begint de lange tocht ver van de kust langs Zeeland en zijn we een eenzame zeiler geworden. Geen zeiltje meer te bekennen. Het water wordt ook allengs ruwer en de wind neemt af en toe een zesje aan. Golven soms van meters komen onder ons door. Niet overal, dat is het vreemde. Het wordt dan ook steeds pittiger varen doordat de boot in koers verzet wordt en we af en toe flink moeten bijsturen. Als de windmeter af en toe 31 kn aangeeft (windkracht 7..) moet de Genua gereefd worden. Maar bij zo’n wind is dat een moeizaam gebeuren en lukt dat al niet meer met de hand. En wat me in jaren niet is gebeurd: ik begin me inmiddels katterig te voelen en wordt zeeziek. Het helpt als ik aan het roer kan staan, maar verslechtert als ik in de kuip zit. Vervelend voor Dick want ik kan beslist niet naar beneden om te navigeren.
We hebben steeds evenwijdig aan de kust gevaren, maar in zicht van Zeebrugge moeten we half wind gaan varen en komen de golven van opzij. Het is nu helemaal zwoegen aan het roer. Dick krijgt er een lamme arm van. We krijgen ook te maken met flinke zeeschepen die ons tegemoet komen. Tot onze verbazing wijken ze voor ons uit en krijgen alle ruimte om door te varen. Als we in het zicht van de havenpieren zijn volgen we weer de lichtenlijn. Maar goed ook want er staat een beste stroming voorlangs.
Om 22:15 meren we af in de jachthaven van Zeebrugge, blij dat we er zijn want het was een zeer pittige tocht.
We liggen er dan ook vroeg in (wat heet vroeg…) en vallen als een blok in slaap.
Geef een reactie