Deze week ontving ik het derde verslag van Uli Knoop die net een ruime week terug is van zijn zeilreis en volgens dit bericht wel enigszins moet bijkomen van een vermoeiende terugtocht in dit laatste deel van de tocht.
Hij heeft hierin de grenzen van zijn fysieke en mentale gesteldheid opgezocht en dat viel blijkbaar niet altijd mee. Lees dit verslag van Uli en bewonder!
Hugo
============================================================
Beste Watersporters,
Aan een schitterend mooie, maar ook ambitieuze reis is een eind gekomen. Op zaterdag 8 oktober om 19.30 uur ben ik weer aangekomen in de thuishaven Lelystad.
Voordat ik aansluit op het laatste bericht uit Ålesund hier een korte samenvatting van mijn reis:
Totaal afgelegde afstand (Log): 1938NM
Totaal afgelegde afstand (GPS): 2025NM
Afgelegde afstand op de motor (zonder haven aanloop): 125NM
Brandstof verbruik: 100 l
Aangelopen havens: 45
Anker plaatsen: 4
Langste Trip (Egersund in Norwegen – Vlieland) 325NM/69u
Gebruikte haven Pilots: Havneguiden deel 3, deel4
(www.havneguiden.no)
En terug in de tijd:
Het laatste reisverslag eindigde met het bezoek aan de ‘art nouveau’ stad Ålesund. Dit was dan ook het meest noordelijkste punt van mijn reis (62graad 28,5’N; 6graad 9′ E).
Op 8 september vertrok ik uit Ålesund met “koers zuid”. De weersverwachtingen waren echter niet gunstig: dagenlang een wind uit zuidelijke richting!
En dit bleef ook zo, niet alleen voor een paar dagen, maar – enkele uitzonderingen daar gelaten – ook voor de daarop volgende 2-3 weken. Het voordeel van die zuidelijke wind was wel, dat het weer beter werd en dat de zomer weer terugkeerde naar Noorwegen met temperaturen van soms 20 graden in de zon. Heel ongewoon voor deze tijd van het jaar volgens uitspraken van de noorse inwoners.
Terug naar het probleem met de zuidelijke wind. Aanvankelijk was mijn strategie: die wind, wat maakt mij het toch uit, ik ga gewoon opkruisend naar beneden en zeil desnoods ‘s nachts door.
Dit heb ik echter niet vol kunnen houden. Na 6 dagen met twee nachtelijke trips, soms met harde wind tot 7bft en golven tot aan een geschatte 4m (!), had ik dan wel 320NM afgelegd, maar was ik slechts 118NM zuidelijk gekomen ..
(Fedje, 60 graad 47,2’N; 4 graad 2,3’ E).
Ik raakte tamelijk uitgeput, niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal en was ik wel gedwongen om mijn strategie aan te passen: naar kortere trips van 20-30NM per dag met maar een gemiddelde 10-15NM voortgang richting zuid.
In Google map kaarten heb ik globaal de route ingetekend die ik gevaren heb, vanaf Ålesund tot uiteindelijk Vlieland. De rode vierkantjes geven de gemaakte tussenstops aan. Foto’s heb ik niet meer zoveel gemaakt omdat mijn camera met al dat vocht rondom, water had opgenomen.
Enkele indrukken wil ik echter toch nog hier kwijt:
Het oversteken van Egersund naar Vlieland ging redelijk goed, al moest ik voor dit lange stuk qua windrichting en sterkte een geschikt venster van rond 3 dagen vinden dat mij uitkwam. Hiervoor gebruikte ik Windfinder. Bekijk eens de windveren over de hele Noordzee. In de grafieken zijn de windveren op moment van vertrek en de volgende 2 dagen te zien. De voorspellingen klopten precies, wat mij steeds weer verbaasde.
Petje af voor de deskundigen die dit soort klimaatmodellen maken!
Nog een opmerking over de hoge golven: Soms kun je nu eenmaal niet beschut tussen eilandjes varen en moet je de vrije zee op. Hier krijg je dan al vrij snel met hoge en soms steile golven te maken (zeker 3-4m bij windkracht 6). Vanaf windkracht 7 wordt het volgens mij te gevaarlijk.
Berucht voor dergelijke gevaarlijke golven is b.v. de streek rond het schiereiland “Stadlandet” waar iedereen omheen moet (zie map Alesund-Mäloy-Bergen) . De noorse regering heeft vorig jaar besloten hier een tunnel voor schepen te bouwen (1,7km lang, 26,5m breed, 38m hoog en 12m diep)
Meer informatie is onder de volgende link te vinden:
http://www.sueddeutsche.de/auto/norwegisches-grossprojekt-norwegen-baut-ersten-tunnel-fuer-hochseeschiffe-1.2398942
En tenslotte:
Dit was het dan voor dit jaar. Aan het begin heb ik al aangegeven, dat de reis ambitieus was. Af en toe ben ik zeker mijn fysieke en mentale grenzen tegengekomen. Als je met zo’n relatief klein schip onderweg bent, bij windkracht 6-7, golven van 3 tot 4m, ook nog s’nachts en wind tegen, dan vraag je je toch wel eens af, of je wel goed bezig bent. Anderzijds kun je dit soort mooie reizen niet ondernemen, als je niet bereid bent bepaalde risico’s voor lief te nemen.
Ik weet nog niet wat ik volgend jaar ga doen!…
Groetjes aan allen!
Tenslotte nog enkele foto’s:
Geef een reactie