Beste mensen,
Zoals beloofd hier het laatste bericht van mijn zeilreis naar de noordelijkste punt van de Oostzee. Inmiddels zit ik al weer thuis en probeer weer aan het “normale leven” te wennen.
Op vrijdag 25 september, 19.20 uur, meerde ik eindelijk af in Lelystad na een reis van 150 dagen en na 3.402 NM te hebben afgelegd.
Het was een reis met onvergetelijke indrukken en belevenissen, maar ook met steeds nieuwe uitdagingen en enkele situaties met veel stress.
Een terugblik:
Het laatste bericht eindigde met het aankomen in Listed aan de oostkust van Bornholm op vrijdag 4 september. Listed heeft een klein haventje, maar wel met een persoonlijke sfeer en goede voorzieningen. Ook Listed zelf is een klein plaatsje, maar de stad Svaneke is slechts 3 km daarvan verwijderd en, om daar de komen, kan je een mooie wandeling langs de kust maken.
Het nadeel van Listed is wel, dat je de haven bij veel wind uit noord tot oost niet meer kunt aanlopen en ook niet meer weg kunt zonder veel risico te nemen.
Maar dit geldt bijna voor alle havens rondom Bornholm omdat het water tot vlak voor de kust heel diep is met golven die ongebroken tegen de kust aanklotsen.
Ik moest dan ook vanwege een harde NO-wind mijn vertrek een dag uitstellen. Om de wachttijd te verkorten, nodigde de havenmeester mij uit voor een rondreis over Bornholm in zijn eigen auto. Zo werkt dat hier!
Op dinsdag 8 september vertrok ik dan van Listed met als doel Warnemünde, dus weer een lange trip. Bij een stevige NO-wind (5Bft) gingen de eerste 10 uren in de nacht heel vlot (55 NM). De volgende dag, met slechts 3-4 Bft, ging het wel wat minder snel, maar kon ik de volgende dag toch om 18.00 uur, nog voor donker, in Warnemünde Hohe Düne afmeren.
Na twee dagen uitrusten en genieten van de bijzondere sfeer van deze badplaats, een korte en snelle trip naar Kühlungsborn (13 NM) en vervolgens de volgende dag verder naar Travemünde (36 NM).
In Travemünde afgemeerd in de oude vissershaven. Hier kan je genieten van echt verse vis, soms als “Fischbrötchen”, maar zeker ook van de vis in de vele visrestaurants of direkt gekocht van de “Fischkutters”, die hier ‘s ochtends afmeren met vers gevangen vis.
Op dinsdag 15 september vertrokken om rechtstreeks Laboe aan te lopen. In de middag ging het steeds harder waaien en nam de wind toe tot 6 Bft met windstoten van 7 Bft. Alleen op de keerfok en voor de wind ging ik al 6 kn!
Na 16 uur en 78 NM verder, om 03.45 uur in de Marina van Laboe vastgemaakt. Het was een vermoeiende trip.
Vrijdag 18 september dan door het Kieler Kanaal met een overnachting in Borgsted (vlak voor Rendsburg). Bij de sluis bij Holtenau Kiel moest ik wel 2 uur wachten omdat de oude sluizen niet meer operationeel zijn en het waarschijnlijk ook nooit meer zullen worden!
Vanaf Brunsbüttel was het plan om in één keer naar Vlieland te zeilen. Ik had echter zo mijn twijfels of dit zou lukken, want de windvoorspelling was eerst NW en later voornamelijk SW.
De eerste aanloop op 20 september ging dan ook al mis. Vanwege een lange wachttijd, kon ik pas 3 uur na hoogwater de sluis van Brunsbütel verlaten, om vervolgens – vanwege de NW wind – gedeeltelijk kruisend de Elbe rivier af te varen. Ter hoogte van Neuwerk (vlak achter Cuxhaven) had ik de stroom al weer tegen (oplopend water) en was ik gedwongen naar Cuxhaven terug te keren.
De volgende dag (21 september) begon ik met een nieuwe aanloop, nu met de wind uit
Z tot ZW. Ook nu was dit weer een moeizame trip met ‘s nachts een harde wind tot een dikke 5Bft en golven geschat op 2m.
De volgende morgen acht uur heb ik het zeilen moeten opgeven. Ik zat toen rond 20 NM noordelijk van Ameland bij een matige en verder afnemende ZW wind. Het was onder zeil niet mogelijk om bij daglicht Vlieland nog te bereiken, dus hoe zeer het me ook deed: de motor ging aan voor de laatste 33 NM.
En of dat nog niet genoeg was: in het midden van het grote vaarwater “Terschelling Approach” viel ook nog de motor uit!
De oorzaak was een verstopte brandstoffilter vanwege bacterie in de dieseltank. Gelukkig had ik een reserve filter bij mij en kon vrij snel verder. Alleen had ik nog rond 20 NM te gaan en was ik er niet zeker van of dit nieuwe filter ook niet verstopt zou raken. Ook dit gaf weer de nodige extra stress…
Tenslotte, op 22 september om 18.25 uur, na 34,5 uur varen en 168 NM te hebben afgelegd, bereikte ik eindelijk Vlieland. Gelukkig had ik toen geen stroom tegen want de aankomst was net vóór hoogwater.
Na deze voor mij zeer vermoeiende trip moest ik hier natuurlijk eerst weer even bijkomen, dus weer twee dagen uitrusten.
Op Vlieland ontmoette ik trouwens Bonnie en Freddie ter Horst, die hier met hun zeilschip “D’Attache” lagen. We hebben gezellig bij elkaar gezeten met bier, wijn, koffie, gebak en lekkere hapjes.
Vrijdag 25 september dan de finale trip. Door vroegtijdig ( 05.30 uur) uit Vlieland te vertrekken met een gunstige W-wind, kon ik nog dezelfde dag de thuishaven in Lelystad bereiken.
Hier nog enkele “keyfacts” van de reis:
Totaal afgelegde afstand (gelogde GPS data): 3.402 NM
Daarvan gezeild: 3.200 NM
Aangelopen havens: 51
Ankerplaatsen: 11
Langste Trip (Visby-Christiansö) 227 NM/56 uur
Dieselverbruik: ~120 l
Motoruren: 102
Afstand afgelegd met de fiets: 940 km
Periode weggeweest: 150 dagen
Tenslotte nog een paar foto’s van de “Elisabeth” onder zeil. Deze foto’s had ik natuurlijk nooit zo zelf kunnen maken. Ze zijn op de trip van Visby naar Christiansö (vlak na het vertrek uit Visby) door een vriendelijke Nederlander genomen, die ik daar in Visby had leren kennen.
De foto’s geven een goede indruk hoe “dynamisch” het soms te keer ging. Terwijl het hier slechts ging om 4Bft wind en ~1m golven…
Tenslotte nog een laatste toelichting van Uli:
Ondanks dat ik al weer een aantal dagen thuis zit, heb ik toch nog dit afsluitend bericht geschreven om het reisverslag netjes af te ronden. Anders blijft het verslag op de website “een beetje in de lucht hangen”.
Met hartelijk groeten, Uli
En hiermee komt er een einde aan de blog van Uli Knoop. Met respect en plezier heb ik zijn verhalen ontvangen, gelezen en redaktioneel er heel af en toe een ‘hollandse touch’ aan gegeven, om deze – voorzien van zijn foto’s – op de website te kunnen plaatsen. Moge deze reis van Uli een aansporing zijn voor meer ‘blogs’ van onze leden op onze website!
Hugo
Geef een antwoord