Het doel is bijna bereikt. Na 1670 NM (GPS) vanaf Lelystad ben ik gisteren in de Noord-Finse stad Kemi (65.43,7 N; 24.33,3 E) aangekomen.
De meest noordelijkste punt van de Baltic Sea ligt dicht bij de Zweedse stad Töre (Törehamn = 65.54,1 N; 22.39,1 E). Vanaf Kemi is dit nog maar slechts 50 NM, “ein Katzensprung” dus in vergelijking met de tot nu toe afgelegde weg.
Het is een unieke belevenis om langs de Finse kust omhoog te trekken, natuur puur, heel rustig, kleine havens waar je heel vaak de enige watersporter bent, met ook een uitdagend vaarwater door al die rotsen en ondieptes. Er zijn echter zijn veel betonde routes waar je dan “save” zit.
Ook is mijn ervaring met de diepte gegevens van de elektronische kaarten (Navionics) heel goed. Ik heb heel vaak buiten de vaarwaters gezeild en de gemeten dieptes kwamen altijd overeen met de kaart.
Het is echter wel aan te raden om hoe sneller je bent, hoe meer reserve je moet aanhouden.
Even weer een terugblik:
Vanaf Mariehamn (vanaf de Aulands eilanden ben ik eind mei vertrokken naar Turku). Het was een uitdagende tocht van drie dagen (twee keer voor anker) met veel wind en al kruisend door de Schären.
Vanaf Turku dan richting NW tot N. De grotere plaatsen (steden,) naast de vele kleine havens en ankerplaatsen, waren dan Naantali, Uusikaupunki, Rauma, Vasa, Raahe en Oulu.
Het weer valt nog steeds een beetje tegen. Ook de Finnen klagen hier over. Het is nog steeds vrij koud (12-15 graden) als de zon niet schijnt. Het gemiddelde hier: één dag zon, 3 dagen wolken, vaak ook met regen. Donker wordt het hier niet, je kunt 24 uur – zonder kunstmatig licht – de krant lezen. De zon verdwijnt tegen 23.30 uur ongeveer in NNW richting, verschijnt om 02.00 uur alweer in het NNO en staat b.v. om 09.00 onder een hoek van 40 graden aan de hemel.
Morgen of overmorgen ga ik mijn reis voortzetten, nu weer richting west, maar natuurlijk niet zonder de meest noordelijkste punt van de Oostzee bezocht te hebben. Daarna daal ik weer af richting het zuiden langs de Zweedse kust.
Groetjes aan allen en tot horens
Uli
(met mijn complimenten aan deze zeeman! Wat een tocht en belevenis! Hugo.)
Met de keerfok is dit op zich geen probleem, alleen je moet donders goed opletten. Soms ga je met 5-6kn op de rotsen af en moet je op ~ 50m afstand daarvoor keren.
De buurman was trouwens een Nederlander
Hoort bij het “world heritage” van de UNESCO.
Wat een contrast met havens rond het IJsselmeer of op de Deense Zuidzee!
Geef een reactie