Het doel is bijna bereikt. Na 1670 NM (GPS) vanaf Lelystad ben ik gisteren in de Noord-Finse stad Kemi (65.43,7 N; 24.33,3 E) aangekomen.
De meest noordelijkste punt van de Baltic Sea ligt dicht bij de Zweedse stad Töre (Törehamn = 65.54,1 N; 22.39,1 E). Vanaf Kemi is dit nog maar slechts 50 NM, “ein Katzensprung” dus in vergelijking met de tot nu toe afgelegde weg.
Op kruiskoers bij veel wind van Mariehamn naar een ankerplaats. Bij vertrek kwam de wind uit zuid (kruisen dus). Toen ik richting oost draaide, draaide de wind mee (dus opnieuw kruisen), “Seglerschicksal” zou ik in het duits zeggen.
Het is een unieke belevenis om langs de Finse kust omhoog te trekken, natuur puur, heel rustig, kleine havens waar je heel vaak de enige watersporter bent, met ook een uitdagend vaarwater door al die rotsen en ondieptes. Er zijn echter zijn veel betonde routes waar je dan “save” zit.
Ook is mijn ervaring met de diepte gegevens van de elektronische kaarten (Navionics) heel goed. Ik heb heel vaak buiten de vaarwaters gezeild en de gemeten dieptes kwamen altijd overeen met de kaart.
Het is echter wel aan te raden om hoe sneller je bent, hoe meer reserve je moet aanhouden.
Mooie promenade in Turku.
Even weer een terugblik:
Vanaf Mariehamn (vanaf de Aulands eilanden ben ik eind mei vertrokken naar Turku). Het was een uitdagende tocht van drie dagen (twee keer voor anker) met veel wind en al kruisend door de Schären.
Vanaf Turku dan richting NW tot N. De grotere plaatsen (steden,) naast de vele kleine havens en ankerplaatsen, waren dan Naantali, Uusikaupunki, Rauma, Vasa, Raahe en Oulu.
Dit is om 23.00 uur (lokale tijd) en in ongeveer NNW richting van de hemel.
Het weer valt nog steeds een beetje tegen. Ook de Finnen klagen hier over. Het is nog steeds vrij koud (12-15 graden) als de zon niet schijnt. Het gemiddelde hier: één dag zon, 3 dagen wolken, vaak ook met regen. Donker wordt het hier niet, je kunt 24 uur – zonder kunstmatig licht – de krant lezen. De zon verdwijnt tegen 23.30 uur ongeveer in NNW richting, verschijnt om 02.00 uur alweer in het NNO en staat b.v. om 09.00 onder een hoek van 40 graden aan de hemel.
Morgen of overmorgen ga ik mijn reis voortzetten, nu weer richting west, maar natuurlijk niet zonder de meest noordelijkste punt van de Oostzee bezocht te hebben. Daarna daal ik weer af richting het zuiden langs de Zweedse kust.
Groetjes aan allen en tot horens
Uli
(met mijn complimenten aan deze zeeman! Wat een tocht en belevenis! Hugo.)
Weer op kruiskoers in heel nauw vaarwater, hier naar Uusikaupunki. Ik heb geteld: 50 keer overstag op een afstand van 7NM bij een wisselvallige wind en windstoten tot 22kn.
Met de keerfok is dit op zich geen probleem, alleen je moet donders goed opletten. Soms ga je met 5-6kn op de rotsen af en moet je op ~ 50m afstand daarvoor keren.
Nu snel overstag, anders gaat het echt fout!
Naantali met gezicht op de jachthaven.
Haven in Uusikaupunki, beschut, rustig en dichtbij de stad,
De buurman was trouwens een Nederlander
Een straat in het oude stadgedeeldte van Rauma, hier staan ~ 600! houten huizen, een levende stad met winkels en woningen.
Hoort bij het “world heritage” van de UNESCO.
“Rauma Girl”, mijn nieuwe vriendin…
Een typische kleine vissershaven, je bent hier de einige, totale rust, maar ook verder geen service, geen stroom, geen water en geen toilet. Maar dit soort havens staan wel in de Finse havengids.
Wat een contrast met havens rond het IJsselmeer of op de Deense Zuidzee!
De Skärgarden in Kvarken, opgenomen van een informatie bord in Vasa. Kvarken is de noordelijke streek van de vikingen.
Zo zijn deze lange smalle structuren bij het terugtrekken van het ijs ontstaan, zo ongeveer 10.000 jaren geleden. Het land trouwens, destijds door een 3 km dikke laag ijs naar beneden gedrukt, stijgt nu nog steeds met 8 mm per jaar. Dus steeds meer en grotere eilandjes, maar ook ondieptes!
Ongewone drukte: wel “zes gasten” in de haven van het kleine en mooie eiland Tankar!
Typische woon- of vakantiehuizen op al die talloze eilandjes, hier het eiland Othakari
Follow Us!