Woensdag 9 oktober.
Wachten op een bok?
Het is opnieuw prachtig weer. Ik had net de bijboot uit het water gehaald, toen er een visser terugkwam van zee. Hij had prachtige vissen bij zich en ik kon de hele plastic zak kopen voor € 20,00, maar dat is veel te veel voor mij. Ik ben maar alleen zei ik. Ik wilde wel een vis kopen en ik wees er een aan. Ik mocht hem voor niets meenemen. Dus Grieken zijn best wel aardig. Vanavond dus vis met groente, ik verheug me er nu al op.
De vis en alles was erg goed, veel lekkerder dan Grieks eten. Het visafval heb ik aan de zee teruggegeven. Dat was dus een klein gelukje.
Vandaag weer een regendag, 24O en niet veel te beleven. Het weer is niet mooi genoeg om naar Methoni te gaan.
Zaterdag 12 oktober.
Vandaag was het weer een prachtige dag, temperatuur 29,7O.
Ik begin nu een beetje te begrijpen wat er om mij heen staat te gebeuren: van een grote staalconstructie wordt steeds meer gebracht. Het wordt bekleed met houten platen en er zijn mastdelen gebracht. Het komt te drijven op lege oliedrums en gaat dan echt het water in.
Het heeft denk ik te maken met een slagkruiser, de Navarino, die ergens gezonken is. Of het met de Turken te maken heeft of met de laatste oorlog, dat weet ik nog niet, maar ik vermoed met de Turken.
Vanavond was er een dikke Griek met een schipperspet waarop de slagkruiser stond afgebeeld en met de naam in het Grieks eronder. Dat is dan zoiets als NABAPINO en ik kreeg van hem twee plastic bekers vol rode wijn en gebraden speklapjes, zo veel als je maar wilde. Het lijkt op de Markveldse voorjaarsfeesten, maar dan groter en met de zee als middelpunt.
Heel leuk allemaal, maar ik word geplaagd door een rotte tand die er echt uit moet. Ik denk dat ik moet beginnen met wat Grieks te leren. Een beetje meer dan jasad en kalimera, resp. goedendag en goedemorgen. Als je iets van de taal begrijpt heb je er meer aan.
Ik heb de treeplankjes van de zwemtrap met roestvrijstalen slotbouten vastgezet, maar het onderste treetje is gebroken, daar moet ik een nieuwe voor maken. En toen ik de te lange bouten wilde inkorten, is het zaagblad gebroken en dat natuurlijk in het weekend. Van de bestelde grotere bokken heb ik niets gezien.
En mijn dagen worden verpest door tandpijn, ook in het weekend natuurlijk.
Maandag 14 oktober.
Mijn eerste gang is naar de tandarts, maar hij tikt tegen mijn tanden en ik voel nergens pijn, onbegrijpelijk. Mijn tweede gang is om de kraandrijver – de heer Konstantinos – te vinden. Hij is in de marina, zeggen de mensen in het restaurant.
Ik neem eerst een cappuccino en ga daarna naar de haven. Hij is weer terug naar het restaurant, zeggen de mensen in de haven en dus ga ik weer naar het restaurant, maar kan hem niet te pakken krijgen.
Op het haventerrein nodigen ze mij uit voor een barbecue met vis, wijn en vele bijlagen. Er zijn mensen uit Schotland, Brazilië, Engeland, Wallonië (België), Frankrijk en de USA. Gelukkig verstaat iedereen Engels, het is super gezellig en er is genoeg voor iedereen. Een geweldige belevenis. Ze hadden prachtige grote en ook veel kleinere vissen.
Vanavond nog maar eens proberen om de kraandrijver te pakken te krijgen, omdat ik voor je verjaardag (Ton?= red) thuis wil zijn.
Als ik gedwongen word om op deze plek te blijven liggen, ruim ik de boel op en kom naar huis!
Voorbereidingen om toch naar huis te gaan
Ik heb het idee dat de afsluiter van het toilet nu wel dicht gaat. Als ik de kraandrijver niet te pakken kan krijgen, zit er niets anders op dan de boot te laten waar hij nu ligt en moet ik vooraf controleren of de buitenboordkraan dicht is. Ik moet dan de slangen nogmaals los nemen. Met de boot op land hoeft dat niet. Het is hier nog altijd 29,8OC.
Wie de BBQ betaald heeft weet ik niet, maar het was zeer geslaagd!
De buitenafsluiter zit goed dicht. De grote loze slag in de kraanhendel is het gevolg van slijtage van de as van de afsluitkogel en niet van de platte kanten van de hendel zelf. Omdat de as tamelijk lang is, is dit op te lossen met een paar sluitringen van 10 mm. Dan grijpt de hendel op een andere plaats aan waar de platte kanten nog in orde zijn. Probleem opgelost.
Ik begin met de douche en het toilet schoon te maken en start de diesel om warm water te hebben. Ook breng ik alvast dingen naar de auto. Daarna ga ik naar de watersportwinkel om afscheid te nemen. De winkelbaas zegt: “je moet de boot beter vast leggen”. Dat ben ik met hem eens. Dan zegt hij, “Ik regel een duiker die de ankerketting van je boot vast legt aan de ketting op de havenbodem”.
De duiker komt en haalt mijn ketting door een ring van de havenketting en brengt hem weer aan boord. Maar hij trekt hem niet aan. Het kostte de nodige moeite voor hij begreep wat ik bedoelde. Ik betaalde de duiker €100,00 voor het duikwerk. Maar toen kwam ik er achter dat ik niet meer over zoveel kracht beschikte om de ketting strak te trekken. De afname van mijn kracht komt door het ouder worden. Ik maakte een touw aan de ketting met behulp van een harpsluiting en deed het touw om de winch en toen was strak trekken eenvoudig. De boot ligt nu veilig afgemeerd.
(wordt vervolgd)
Follow Us!