Zo kort voor de jaarswisseling hebben Dick Ringenier en ondergetekende Akki nog weer even opgezocht. Het was alweer een tijdje geleden dat we bij hem waren.
We troffen hem samen met Lies in het restaurant van het Borsthuis. Als goede gastvrouw zorgde Lies ervoor dat we al gauw aan de koffie met koek zaten. Later schoof onverwachts ook Cees Rem aan, zodat we samen weer even het verenigingsgevoel konden oproepen.
Het gaat best goed met Akki. Hij zag er prima uit – netjes gekapt – (wat een stevige haardos heeft die man toch….!) en zit blijkbaar goed in zijn vel: vrolijk, alert, verstaanbaar en op z’n Akki’s: af en toe grappig ironisch. Lopen gaat hem niet goed af. Af en toe staat hij wel achter de rollator met steun van de verpleging, maar er is nog heel wat werk aan de winkel om weer zelf te kunnen lopen.
Ook Lies was opgewekt en best te pas. Ze bezoekt hem nog steeds elke dag, vaak twee keer. Best vermoeiend blijkbaar want ze vertelde dat ze laatst tot s’middags twee uur had geslapen…..Dat kunnen we ons heel goed voorstellen, want haar leven is er beslist niet gemakkelijker op geworden.
Akki zit nu weer in het oude gedeelte van het verpleegtehuis. Hij was al een keer verhuist, maar dat beviel niet. Een gang onder helling zorgde daar tot twee keer toe bijna voor een frontale botsing met de muur aan het einde…..
Een scootmobiel lijkt hem wel wat: wordt de aktieradius gelijk een stuk groter. Waarschijnlijk rijdt hij via Lies dan zo door naar ons botenterrein, schat ik in. Toch maar niet doen, Akki, want je valt waarschijnlijk al snel in één van de vele diepe kuilen in de toegangsweg langs de ponystal……..
Uiteraard kwam Akki’s boot ter sprake en hebben we aangeboden om zeker iets aan de accu’s te doen en hopelijk met hulp van zijn zoon, ook wat aan een wintertent over de boot.
We hebben Akki en Lies gelijk uitgenodigd voor de nieuwjaarsborrel op zondag 8 januari en toegezegd hen te zullen ophalen. Ze kijken er enorm naar uit!
Hierbij de groeten aan allen van Akki en Lies.
Hugo
