Hugo de Groot

Donderdag 14 juli: Slecht weer in IJmuiden !

Na de toch wel onstuimige trip van dinsdag is het weer alleen maar slechter geworden en zitten we nu al twee dagen opgesloten in de kajuit. Buiten giert het om de masten en het regent het dikke pijpestelen.

Wat een zomer hebben we toch! Vannacht is het helemaal raak: een stormachtige wind met kracht 8 Bf. raast werkelijk door de haven en de boot gaat alle kanten op. Ik word er wakker van. Het zit me niet lekker en dus maar opgestaan en aangekleed. In het donker ga ik aan dek en dat is maar goed ook. Er is maar één stootwil die de boot van de steiger moet afhouden en die staat aardig op knappen!  Waar hebben we dat eerder beleefd? (jaren terug in Denemarken op het eiland Femø, samen met Dick en Hanneke).

Alle beschikbare fenders dus erbij en een extra lijn achter (een worp tegen de wind in over de meerpaal!) en op de lier gezet. Nu ligt de boot een stuk rustiger en ben ik er ook wat geruster op. Ik slaap daarna nog wel weer in en we zijn pas om half tien “weer bij de mensen”.
’t Is toch slecht weer, dus waarom vroeg opstaan, nietwaar?

Het is nu in de middag en het onstuimige weer van vannacht houdt maar aan. We hebben de marifoon aan staan. Er liggen vele schepen buiten in het ankergebied te wachten en melden zich van tijd tot tijd bij Port Control en de Traffic Center IJmuiden met hun krabbende ankers. De loodsdienst is gestaakt en zal pas later in de middag hervat worden met heli’s. Volgens een melding van één van de schepen staat er buiten windkracht 9, storm dus!

Mooie tijd misschien om alvast maar eens de balans op te maken van onze reis ofschoon we nog niet thuis zijn. Voor de statistiek-liefhebbers  het volgende:
– We zijn nu 50 dagen onderweg, waarvan 20 dagen op zee..
– In die 20 dagen hebben we een respectabele afstand van 731 NM (1355 km) afgelegd.
– In al die dagen hebben we misschien in totaal maar 5 uur kunnen zeilen……(!!)
– Het aantal gebruikte motoruren staat nu op 138 uur!  Aan diesel ongeveer 300 liter.
– In geregistreerde vaartijd (van afvaren tot aanmeren) staan we in totaal op 136 uur.
– Met de wind was het hollen of stilstaan. Dagen met veel wind en dan één of twee dagen ertussen zonder enkele wind. De windrichting stond steeds verkeerd en varieerde vaak van vrij krachtig (5) tot krachtig (6). Op de heenweg ZW en terug NO tot N, pal tegen dus en dan steeds stroom tegen wind.

Dit jaar hebben we dus pech met het weer gehad en van zeilen is nauwelijks iets gekomen. We hebben echter toch geen reden tot klagen. De trip was alleszins de moeite waard. We hebben veel kunnen zien van de Belgische en Zuid-Engelse kusten. Het smaakt naar meer!

De boot heeft zich goed gehouden. De motor heeft veel werk moeten verzetten en is betrouwbaar gebleken. Met het tanken van diesel is het uitkijken. Sommige tankpunten leveren vervuilde olie. Vandaar dat ik alleen via de twee jerrytanks van 20 l. bijvul en in de gaten hou of er rommel in de diesel zit. Ik heb al twee keer de fijnfilters moeten schoonmaken.

De fietsjes zijn een aanwinst gebleken (totdat er helaas ééntje defect raakte). Het breidt je mogelijkheden behoorlijk uit, alhoewel Engeland niet het ideale fietsland is gebleken….

Het is nu in de middag, 15.30 uur en en buiten blijft het maar poeieren. De weersvoorspellingen blijven met windkracht 6/7 Bf aankomen…tijd om er nu maar eens mee op te houden….eh, met dit schrijven bedoel ik!  :>)

Vrijdag 15 juli: naar Enkhuizen.

Na twee dagen hevige storm en regen is de hemel weer opengebroken: stralende zon en een zwak westenwindje. Hoe kan het verkeren!

Vandaag verlaten we IJmuiden. Voorlopig komen we hier maar even niet meer. Als het buitengaats te keer gaat, doet het dat in de haven ook… Maar je ligt er wel veiliger dan buiten.

Om 11.00 uur verlaten we de haven en moeten voor de kleine zeesluis even ronddobberen voordat we geschut kunnen worden. Met de matige wind achter en met de grote Genua op varen we het kanaal af. Het gaat echter niet hard en dus zetten we de motor bij. Het einddoel is Enkhuizen en dat is zeker 43 NM. En met minder dan de drie knopen vaart die we maken, zouden we pas tegen middernacht aankomen.
Het valt op dat we maar weinig grote schepen tegenkomen. De containerhaven is weer zo goed als leeg. Dat hele project lijkt me een grote flop. Het moest Amsterdam opnemen in de vaart van het toenemende containervervoer. Nu, de vier grote kranen staan roerloos stil. In alle keren dat ik de containerterminal voorbij voer, heb ik er nog nooit een containerschip van formaat zien liggen! Aan het Twentekanaal in Hengelo is wat dat betreft meer activiteit!

We komt ons een zeer lux jacht tegemoet, meer thuishorend in de Carib. Echt rekening houden met kleine bootjes is van geen sprake.
En in Amsterdam ligt er weer een immens cruiseschip. Deze kwam ons in de ochtend al voorbij schuiven langs de Marina van IJmuiden.

Mochten we gedacht hebben dat we op het IJsselmeer een betere wind zouden hebben, dan komen we opnieuw bedrogen uit. Ook daar een hele zwakke wind (beloofd was W 3 /4) en dus ook daar de motor bij. Ach, dit kan ook nog wel toegevoegd worden aan het lijstje motoruren: 9,5 uur erbij….

Om half negen meren we af in de Compagniehaven en moeten dan nog een hapje eten…..

We besluiten om hier een dag te blijven. Het weer zou in de loop van de dag weer wat verslechteren en Enkhuizen is tenslotte een leuke plaats om rond te lopen.

Zaterdag 17 juli: Weer een vochtig dagje…

We slapen eens lekker uit, drinken koffie, lezen wat en….kunnen weer eens buiten in de kuip zitten.

‘s Middags gaan we Enkhuizen in. Er is een grote rommelmarkt en dat trekt altijd wel. Ik zie een antiek boek van Ferdinant ten Oever, maar weet niet meer of ik die al in mijn bezit zit heb. Dus gaat dat over. Wel vind ik er een historisch boek van Rudyard Kipling: Jungleboek! Veel gelezen in mijn jonge jaren!

We wandelen nog wat door de winkelstraten, laten ons een broodje paling en een haring goed smaken, maar dan gaat het helaas opnieuw regenen en harder waaien. Het wordt niet wat met deze zomer!

We keren dus maar snel terug aan boord en bekijken het miezerig weer vanuit onze kajuitraampjes en daar word je niet vrolijker van….

Later in de avond trekt de wind nog meer aan (windkracht 6) en giert het weer als vanouds door de masten en verstagingen. Dat geluid kennen we nu wel zo langzamerhand. Je zal nu maar op de camping in je tentje liggen? Is het een wonder dat de reizen naar warmere oorden zo in trek zijn op dit moment?

Zondag 17 juli: schipper jarig, maar toch op weg naar ….Terhorne, onze thuishaven!

Deze schipper is vandaag jarig en nu alweer 67 jaar. Het gaat me veel te hard, maar wat doe je eraan. Van de schipperse ontvang ik een dikke kus en een mooie fles Cognac. Zij is er weer een jaartje jonger op geworden….(t.o.v. van mij natuurlijk…)

Tot mijn verrassing denken mijn zonen ook aan het heugelijke feit, maar mijn zus Diana is in alle vroegte telefonisch de eerste, vrijwel direct gevolgd door mijn attente ouders! Later krijg ik nog wat SMS-jes en telefoontjes van de overige familie.

Even hebben we nog overwogen om deze dag hier te blijven – we liggen hier prima zo aan de beginsteiger – maar de voorspellingen voor de komende dagen zijn niet al te best, met name de maandag. Dus starten we de motor en varen om 10:15 uur de haven uit. Even was er twijfel of we naar Lemmer zouden gaan met de heersende ZW-wind, maar later in de middag zou het harder gaan waaien met kans op onweer. De keuze valt dus op de kortste oversteek: Stavoren.

Het stuk daar naar toe, maar ook op de Fluessen en het Prinses Margriet-kanaal, is met deze wind bezeild en met alleen de Genua op maken we de hele weg een prima vaart: 5,5 kn, af en toe 6,3.

Als we in de buurt van Stavoren zijn, komt de Verkeerscentrale IJsselmeer met een windwaarschuwing: ZW6, met uitschieters naar 35 kn (8 Bf). Onze keus voor Stavoren was dus goed! Als we vlak bij de havenmonding zijn, trekt de wind inderdaad aan en zijn we net op tijd binnen. Ook andere schepen snellen nu van het water af.

Stavoren is bij veel wind altijd een lastig hoekje met name als je door de sluis heen moet. Maar alles gaat goed en niet veel later varen we op het Johan Frisokanaal richting de thuishaven. Onderweg merken we niet veel van een harde wind, maar gaat het wel regenen. Dat hebben we nu altijd als we terugkeren van vakantie of van een langere tocht. Balen: weer de zeilen nat! Gelukkig houdt het al snel weer op, maar de opkomende donkere wolken voorspellen niet veel goeds voor de komende uren.

Onder gelukkig droge omstandigheden varen we om 16.00 uur onze thuishaven in Terhorne binnen en meren we af:  Kingfisher ligt na precies acht (!) weken weer “op station”.

Daarna doen we even niets meer. De regen komt met bakken uit de hemel en de teiltjes voor het opvangen van het lekwater bij het raam staan weer paraat om de druppels op te vangen…..Dit laatste wordt steeds irritanter en daar zal echt iets op korte termijn aan gedaan moeten worden! Dit kan zo niet langer.

Maandag 18 juli: heel, heel veel regen….

We kunnen niet veel uitrichten met dit miezerige weer. We lezen veel en ‘s middags brengen we de “plooifietsjes” naar Zuidema in Leeuwarden voor reparatie en een garantiebeurt.

Dat kapotte lager?: geen enkel probleem hoor, morgen zijn beide fietsen klaar! Een goede service dus!

Later in de middag zoeken we Johan en Imma Kuhlmann op. Zij liggen in Joure met hun “Hobbelhynke”. We vinden hen in de AH en doen samen wat inkopen voor het avondmaal. We hebben een paar gezellige uurtjes samen aan boord, zeker ook omdat dochter Jojanneke (mijn “weekeinde dochter”, zoals ik dat altijd noem) ook langs komt.

Dinsdag 19 juli: Inpakken en wegwezen….

De dag begint goed: stralende zon en weinig wind. Ideaal om de zeilen te hijsen en te laten drogen. Liters water vallen uit de zeilen naar beneden….!

Voor mij is inpakken altijd de meest vervelende klus. Ik word er zeker niet vrolijker op…
Maar om 14.00 uur hebben we alles ingeladen, zijn de zeilen opgeschoten en onder een hoes opgeborgen, ligt de boot goed vast, is het binnen brandschoon en kunnen we de boot afsluiten: acht weken nadat we – voor de start van onze reis – aan boord stapten! Zolang zijn we nog nooit op pad geweest!

Het dek laten we voor wat het is. Dat doe ik later nog wel een keer. We hebben er nu zoveel regen overheen gehad, dat de zoutlaag wel is verdwenen en het dek aardig schoon is gebleven. De aangroei ter hoogte van de waterlijn moet nog wel, maar de eenden zijn al druk bezig geweest met die gras-slierten. Elke morgen hoorde je ze in alle vroegte aan de romp knabbelen!

We rijden naar Leeuwarden, waar inderdaad onze fietsjes klaar staan. Het kapotte lager is vervangen door een geheel nieuw wiel. Ze hebben niet eens overwogen om het lager te inspecteren of het lager te vervangen, maar er meteen een nieuw wiel in gezet! Gelijk hebben ze, want ik kon me al niet voorstellen dat er van binnen niet meer kapot is gegaan dan alleen het lager.

Via Zwolle en Raalte rijden we terug en komen om vijf uur in Eibergen aan. Als we ons huis binnenkomen staat daar zoon Thijs: hij is bezig met onze tuin. Hij dacht al wel dat we spoedig thuis zouden komen, dus maar gauw de tuin even fatsoeneren!

We zijn dus weer thuis. Nog één laatste post van ons en dan sluiten we deze blog van onze reis af.

Vrijdag 22 juli: We breien er een eind aan.

We zijn dus weer thuis en we komen langzamerhand weer in ons dagelijkse ritme. Niet te snel, want we genieten nog steeds na van onze geweldige vakantie met al zijn up’s, maar ook met zijn down’s.

Dit laatste beginnen we nu te zien als onze avonturen, waardoor we de reis wat spannender maken als we erover vertellen….

Het was leuk om weer verslag te kunnen doen van onze reis naar Zuid-Engeland en reacties te ontvangen van familie, vrienden en bekenden. Het is dan geen ge-Twitter, maar toch hadden we een hoop “volgers” die ons af en toe een berichtje stuurde. We hebben dat zeer op prijs gesteld, want zo af en toe een tekstje vanuit Holland of zelfs uit Texas (!) is leuk om te ontvangen (oh, sorry Jan: ja, zelfs ook uit Friezenveen!). Aan iedereen: bedankt voor jullie aandacht en reacties!

Het bleek onvermijdelijk dat ik ook spam ontving, maar dat kon ik wel wegfilteren. Het is ongelooflijk hoeveel mensen je een reactie sturen (in het engels) en je vragen om hen op te nemen als link of dat je wilt reageren. Spam dus en weg ermee!

Ik kan niet ontkennen dat het schrijven en het plaatsen van de foto’s niet tijdrovend is geweest. Het schrijven gaat me makkelijk af, maar foto’s bewerken en plaatsen is met het huidige blog-programma niet zo eenvoudig. Dat zou eigenlijk beter moeten. Daar moet ik het met Marjet nog eens over hebben. Zij is de ontwerpster van de site van de watersportvereniging van Thales en heeft WordPress als tekstverwerker geïmplementeerd. Ik ben haar dankbaar dat ze me onderweg nog van adviezen heeft voorzien, want ik werd wanhopig van de moeilijkheden met het plaatsen van foto’s.

En tenslotte zal het iedereen hopelijk wel opgevallen zijn dat de teksten (bijna) in onberispelijk Nederlands waren. En dat is niet mijn verdienste, maar die van mijn schipperse. Marianne is al die tijd mijn eindredactrice geweest om alle schrijf- en stijlfouten eruit te filteren. En dat waren er niet weinig…..

Tenslotte hier nog even een paar Google-Earth kaartjes waarin onze route geprojecteerd is.


En ter afronding van de statistiek:
Uiteindelijk zijn we 58 dagen weggeweest, waarvan 22 vaardagen. De totaal afgelegde afstand is een “respectable” 807 NM ( ca. 1500 km)! Een mooi totaal om als CWO vaarmijlen bij te schrijven!
Het totaal aantal motoruren komt op 150 uur…….

Er wordt altijd veel geschreven en gepraat over de hoge prijzen voor een verblijf in de jachthavens in Engeland. Onze ervaringen bevestigen dit ook, maar ik plaats er wel een paar kanttekeningen bij: de meeste havens zijn in handen van een commercieel bedrijf. Vaak zijn de havens door een projectontwikkelaar nieuw opgezet, zonder steun van de lokale overheid. Het havenkantoor is 24 uur bezet. Je hoeft maar te vragen en er staat iemand klaar om je te helpen. Douches, water en electriciteit zijn inbegrepen, dus geen gezeur met muntjes. Behalve in Dover, is het sanitair perfect.
De havens aan onze kust en die van België en Frankrijk zijn ook niet bepaald goedkoop. Enkele voorbeelden van wat we hebben betaald onderweg:
Scheveningen:        24,70 €
Nieuwpoort:           30,20 €
Duinkerken:           26,70 €
Brighton:                 28,40 pond   (33,20 €)
Lyminton:               35,60 pond   (41,65 €)    (het hoogste bedrag)
Sixhaven (A’dam): 15,50 €                             (het laagste bedrag)

Nu stop ik toch echt met deze blog in de rubriek “Reisverhalen 2011” van mijn Watersportvereniging Thales! Ik daag hierbij alle leden uit om het stokje overnemen!
Hugo