Hugo de Groot

We hebben Cowes vorige week al een keer platgelopen, dus vandaag maar even niet. Veel lezen en rondkijken. Want het is echt een zeilers-eldorado. Het is prachtig weer en buiten op het water is het wit van de zeiltjes.

Aan het eind van de middag stroomt de haven dan ook vol en liggen de boten drie rijen dik met heel veel bemanning. Het valt op dat het hier voornamelijk een mannengemeenschap is. Voor een douche of WC bij de heren sta je in de rij, bij de dames is Marianne praktisch alleen.

In de middag gaan we nog even voor boodschappen het dorp in en laat ik me verleiden (Dick, in het zelfde winkeltje als vorig jaar…) tot de aankoop van een sweater met opdruk. Je kan er op wachten.

Voor de rest doen we niets meer vandaag.

Morgen op weg terug naar Brighton: 48 NM en zoals het er nu uitziet met de voorspelling van NO 2 Bf: helaas weer op de motor!

In een weekeinde moet je eigenlijk niet in Cowes Marina liggen. Je ligt er hutje aan mudje en aan enige etiquette op het water of in een haven hebben ze hier geen boodschap.

In sommige boten wordt gefeest, gedanst, stevig gedronken en gelald. Muziek schalt de hele haven over. En schijnbaar niemand die er iets van zegt. Op één boot blijft de bemanning de hele nacht luidruchtig buiten zitten. Als we in alle vroegte vertrekken zitten ze er nog steeds.
Gelukkig dat wij er niet naast lagen want ik zou me daar toch aardig over opwinden…..

We hebben uitgerekend dat we om 05.00 uur (!) al moeten varen om meteen de stroom mee te krijgen tot aan Brighton en dus varen we net bij zonsopgang de haven uit.

Opnieuw geen wind, zoals voorspeld, dus weer op de motor. De zee is glad, maar heeft toch een lange deining. Er passeren wat autocarriers, maar voor de rest is het op zee heel rustig en geen boot te zien. Nog twee andere zeilschepen gaan dezelfde kant op en in de verte een paar kleine vissersbootjes, maar dan heb je het ook wel gehad.
Uren glijden zo voorbij. Het valt me op dat we wel veel stroom mee krijgen (1,5-2 kn) maar dat onze snelheid door het water – op eigen kruissnelheid – laag (4,5 kn) blijft. Teveel aangroei misschien of zit er iets in de schroef ? Morgen maar naar kijken. Er zit wel veel wier langs de waterlijn, zo op het oog.

Als we nog 10 NM (van de 47) hebben te gaan, steekt er een bescheiden ZW-windje op, voldoende om op de Genua verder te gaan. Met een vaartje van 3 kn zeilen we het laatste stuk naar Brighton. Langzaam dus, maar het weer is zo prachtig dat het zonde zou zijn om vandaag niet nog een tijd op zee te zijn. Uiteindelijk meren we om 14.30 uur af, na eerst even afgetankt te hebben aan de dieselpomp in de Marina.

’s Avonds gaan we bij de Italiaan eten en opnieuw laten we het ons daar goed smaken!

Ik SMS nog wel naar Dave Marsden van BAE voor een ontmoeting in Brighton, maar krijg pas ’s avonds een reaktie van hem terug. Helaas dus geen weerzien!

Vandaag nemen we afscheid van de Zuidkust van Engeland. Om in Dover te komen moeten we ruim 60 NM oostwaarts. En laat nu vandaag de wind precies Oost staan….
We hebben met de wind maar weinig geluk dit jaar!

Ook vanmorgen vertrekken we weer in alle vroegte: 06.45 uur. We zijn praktisch één van de weinigen die vertrekt, want ook later zien we in de verte hooguit nog maar één mastje dezelfde kant opvaren. Wel wat tegenliggers, want die hebben een gunstige wind.
Het zijn nu vooral de Nederlanders die we tegenkomen, aangelokt door het mooie weer en de gunstige windrichting.

We passeren weer de nulmeridiaan en weten nu echt dat we op weg naar huis zijn.

Ook de vuurtorens van Beachy Head en de kerncentrale van Dungeness zijn markante punten langs deze kust die we niet zullen vergeten. Hierbij wat foto’s.

Om 16.30 uur meren we af in de Dover Marina en hebben we er tien uur motoren opzitten. Voor vandaag een beste kluif!

Maar door steeds na een paar uur af te wisselen met de schipperse en even weg te dommelen is het goed te doen.

Morgen naar Duinkerken met hopelijk nu een gunstigere wind!

Engelsen zijn gek op honden, maar niet op die van jou. In elke haven waar we zijn beland, hangen duidelijk zichtbaar waarschuwingsborden dat jouw scheepshond daar niet aan wal mag.

Er zijn maar enkele aangewezen havens in de UK waar dat wel mag, maar dan moet de hond wel de juiste papieren hebben.
Tijdelijk in quarantaine hoeft niet meer, maar eigenlijk ben je als hond hier toch niet zo welkom. Dus mocht je plannen hebben om naar Engeland te gaan, laat je troeteldier maar mooi in Holland achter, want je krijgt het geheid hier met de douane aan de stok en moet je hond het doen met een grasveldje op je voordek…..

In al die weken dat we langs de kust van Engeland varen hebben we niet één controle gehad van de kustwacht of wat ze hier noemen van de Border Control Agency, noch in de havens, noch op zee. Toch wel vreemd dat je hier zo maar kan varen zonder dat ze een keer naar je papieren vragen. Maar mogelijk dat ze op heel andere wijze hun informatie wel verkrijgen, want in de Marina’s moet je wel al je gegevens aanleveren.

Ik denk dat ik mijn Theoretische Kustnavigatie (TKN) examen maar eens opnieuw moet doen…..

Heb ik met allerlei pilots (Reeds, Cunliffe, HP33) maandag lang en uitgebreid zitten uitrekenen waar we de shipping lane moeten beginnen om met de stroom mee ter hoogte van Calais uit te komen, eenmaal buiten op zee blijkt dat de stroom de andere kant opgaat en we een stuk zuidelijker uitkomen. Ook blijken we ons teveel aan de regels te houden, want medeliggers trekken zich niet veel aan van het recht oversteken met vaste kompaskoers en kompenseren toch iets voor de stroom. Die zien we die dag dan ook niet meer terug.
Pas op de helft van de shipping lane gaan we de goede kant op met de stroom. Maar als we dan langs de kust van Frankrijk varen weten we ook gelijk wat stroom is: we krijgen dan 4 kn mee!!

Voordat we vertrekken kijk ik eerst het marifoonsysteem na. Ik begon te twijfelen of deze – met de noodantenne – wel naar behoren werkte. Ik ontvang wel, maar vaak brokkelig. Een radio check met Dover Coastguard geeft aan dat ik wel luid en duidelijk overkom maar met achtergrondstoring. Als ik de bedrading aan de antennezijde openmaak zie ik het al: veel koperdraad corrosie, waarschijnlijk indringend zoute vocht. Ook aan de marifoonzijde zit de plug er niet goed op en bij het lossolderen gaat de plug nog kapot ook (waarom maken ze toch constructief geen betere coax-pluggen?). Afin, na een uurtje zit alles weer op zijn plaats en geeft een nieuwe radiocheck met Dover Port Control een postief resultaat en doet de AIS het ook weer beter. Weer een technisch probleem opgelost.

Het is prachtig zonnig weer, maar ook vandaag zijn we niet gezegend met de juiste wind: NO-ONO en zwak. Om een lang verhaal kort te maken: vertrek 12.00 uur, motor aan, aankomst Nieuwpoort 21.45 uur, motor uit….  Weer ruim 22 liter (rode) diesel uit de tank!

In het half schemer meren we af en hebben we 61 NM (113 km) afgelegd!
Het kanaal oversteken was een makkie, geen schepen die op ramkoers lagen. De zuid-noord route was het drukst, maar de schepen gingen uiteindelijk ruim achter ons langs. Het AIS geeft een hoop rust aan boord, nu je op je gemak de posities van alle schepen en hun koersen kunt overzien. Voor ons dé aanwinst van het jaar!

We blijven in elk geval een dag in Nieuwpoort en laten de verdere planning afhangen van het weer. Volgens de voorspellingen wordt het de rest van de week wat onstuimiger op zee en dat hoeft voor ons niet meer….

Elk jaar maken we wel mee dat we onderweg getuige zijn van een boot die in moeilijkheden was gekomen of dat we zelfs hulp moesten bieden. In de Duitse bocht een boot nog net voor de shipping lane op sleep genomen of in Denemarken assistentie verleend bij een boot met gebroken mast en zo waren er nog wel een aantal meer.

We vroegen ons deze reis al af of dat ons nu ook nog zou overkomen. Nou, we worden vandaag op onze wenken bediend!
Maar eerst de dag van gisteren.

Na een lange tocht maken we er de volgende dag meestal een rustig dagje van. Bovendien waren we nog niet in Nieuwpoort geweest. Pas in de middag gaan we op weg en slenteren op ons gemak door Nieuwpoort. Geen echt opwindend stadje blijkt. Op de grote markt is het nog wel gezellig en we strijken neer op hetzelfde terrasje waar Dick en ik vorig jaar ook uitgebreid een pintje pakten.
Wij bestellen er koffie met appelgebak, maar als dat op tafel komt blijkt ons oog groter te zijn geweest dan onze maag: de koffie bevat al een stuk cake en het appelgebak is een enorm warm taartstuk versierd met een bolletje ijs en slagroom…..echt op z’n belgisch!  En dus echt op z’n hollands gaat er een groot stuk taart mee terug aan boord (zonder ijs uiteraard…) voor vanavond bij de koffie!

We liggen hier in de Belgische havens steeds in de Royal Yacht Club’s. Die keuze is niet bewust, maar het komt zo uit. Het is ook niet altijd ‘koninklijk’  liggen, maar hier in Nieuwpoort zijn de voorzieningen prima in orde. De boxen zijn ruim, er is altijd een langssteiger en de douches en toiletten zijn schoon. Nu dan even niet want we maken de laatste dagen mee van de “Flanders Regatta”, waar de internationale jeugdtop zeilwedstrijden houden in  alle jeugdklassen: Optimist, Splash, 470, Laser, etc. Tientallen bootjes en dito tentjes staan op de wal. Leuk om te zien dat de jeugd hier zo met het zeilen en elkaar bezig is!

We overleggen wat we morgen gaan doen. De voorspellingen voor morgen zijn redelijk. ZW3/4. Morgen dan eindelijk weer eens een zeilrak? We besluiten om naar Blankenberge te gaan, maar 17 NM verderop.

Heel relaxed gaan we om 12.00 uur op weg. En inderdaad het traject is bezeild! Volgens de Reeds hadden we stroom tegen moeten hebben, maar de boordmeters geven het tegengestelde aan. Ik begrijp er niets meer van. Uit voorzorg had ik vanmorgen nog even de gever van het log losgetrokken of daar iets in zat, maar die bleek schoon.

Als we bij Oostende komen, ziet de stuurvrouwe in de verte een catamaran op zijn kop drijven met drie kinderen en een man er bovenop. We strijken de zeilen en varen er naartoe. Ondertussen waarschuw ik via de marifoon de kustwacht en Port Control Oostende.
Het blijkt een bootje te zijn van een groep die zich op het strand bevindt en de schipper wil maar dat ik hen ga waarschuwen zodat ze met een dingy kunnen worden opgehaald. Helaas is het voor ons te ondiep en vertel ik dat de kustwacht is gealarmeerd en er aankomt. We kunnen ze zelf niet aan boord nemen, want daar komen alleen maar verwondingen en beschadigingen van met deze wind en golven.
Voor hen hoeft dat ook niet, ze hebben het niet koud – roepen ze – en hebben allemaal wetsuits en reddingsvesten aan. We blijven in de buurt cirkelen, zodat we het in elk geval in de gaten kunnen houden en houden de kustwacht op de hoogte. Oostende blijkt helemaal geen reddingsbrigade te hebben en de Kustwacht moet vanuit Blankenberge komen….Wat zijn wij in Holland toch verwend met onze KNRM!
Ondanks voortdurend armzwaaien hebben ze het op het strand pas na een tijdje ook in de gaten dat er iets aan de hand is en komen ze met twee dingy’s aanracen en is het leed snel geleden. Kinderen aan boord (één ervan is wel erg jong en heeft het zichtbaar koud) en drie man trekken de catamaran weer overeind en zeilen terug naar het strand.
We worden door hen uitgebreid bedankt voor onze assistentie en wij informeren de kustwacht over de nieuwe situatie, dat de kinderen veilig aan boord genomen en op weg terug zijn en dat het bootje door een paar man overeind getrokken wordt. Verdere hulp van de kustwacht is derhalve niet meer nodig. We worden ook door hen bedankt voor onze inzet.
Als we al weer onder zeil zijn zien we het schip van de kustwacht net naderen. Lekker op tijd…..

Maar al dat gedoe heeft ons niet veel verder gebracht. Nog 7 NM te gaan vanaf Oostende. Achter ons is het behoorlijk zwart waaruit zichtbaar regen valt. We zullen het dus niet droog houden tot aan Blankenberge en of de duvel er mee speelt: de wind draait plotseling naar het NW en valt even later ook nog weg! Zeilen naar beneden, zeiljassen en motor dus maar weer aan en opstomen naar de haven.
Vlak voordat we de pieren bereiken gaat het inderdaad even hard regenen. Waarom moet dat nou?

Om 17.30 uur meren we af in de “Koninklijke”van Blankenberge. De zeilen moeten we helaas nat opbergen, altijd vervelend, want hoe krijg je later ze weer droog?

Na het eten lopen we nog even de wal op. Blankenberge blijkt wel een leuk stadje te zijn met een lange en gezellige boulevard. Het is er ondanks het late uur, nog best druk. Op een bankje aan zee denken we nog even aan de jongelui die daar op zee op hun omgeslagen bootje zaten. Het had ook anders kunnen aflopen….

We begrijpen nu waarom het hier zo druk is in de stad. Het is een echte badplaats, kompleet met breed strand, boulevard, wandelpier en vele hoge flats met vrij uitzicht op zee.

De boulevard en de winkelstraten zijn overvol. Het lijkt wat dat betreft op het gezellige Brugge. Wij lopen in de middag wat rond en verwonderen ons over de vele mensen die blijkbaar nu al vakantie hebben. Overigens barst de vakantie van de Belgen a.s. weekeinde los, net als een deel van de Nederlanders. Het zal dus nog drukker worden morgen.

De voorspellingen voor zaterdag zijn voor ons niet gunstig, ZW 5-6 Bf. We blijven dus nog een dag en dat is geen straf hier.

Blankenberge is blijkbaar gek op beeldende kunstenaars en op zijn muzikanten. Langs de boulevard zijn vele beelden te vinden en de muziek wordt hier op straat gemaakt. Gisteravond een soort fanfare-orkest van straat tot straat, vanavond horen we een band spelen.
Hierbij wat foto impressies:

Cats

Onze kleinzoon Mart?

Lijkt op een bekende....

Zoek het foutje....

Blankenberge is ook begaan met de allerkleinsten. Naast de oude vissershaven, waar wij liggen is een uitgebreid doe-park, met name voor kinderen. Een speeltuin, een verkeerstuin, minigolf, maar ook een terrein waar driftig jeu-de-boules wordt bedreven. En vandaag op zaterdag is het er extra druk.

Op het grote marktplein is het helemaal feest: het hele plein is propvol met kinderen. Ze leven zich uit op springkussens, hindernissenparcours, glijbanen, etc. Daarnaast is er een grote show. Het zegt ons niets, maar het is een zomertour van “vtmKzoom”, blijkbaar een kinderzender hier en erg populair want iedereen zingt mee…. met blijkbaar de vtmKzoom karakters. (Nijntje, Zeppe & Zikki, Woezel & Pip, Yoohoo???????). Misschien kent Mart ze wel.

Hier wat foto’s voor Mart:

Speciaal voor Mart: een draaimolen!

...en deze ook!

Mart in de verkeerstuin?

Het water in de haven is niet bepaald koud, maar om er nu in te gaan zwemmen….

Nee, al een hele tijd merken we op dat de kruissnelheid niet wordt gehaald op de motor. Met de hendel vol open moeten we toch ruim zes knopen kunnen lopen. Maar we komen niet veel verder op het log dan 4,5 kn.
Ik trek nu toch maar eens de stoute schoenen aan en waag me in wetsuit onder water en inspecteer de schroef. Ik heb een lijn “gekielhaald” (heet dat eigenlijk wel zo?) waaraan ik me vasthoud en me naar beneden trek onder de boot.
Zonder touw zou ik steeds weer naar boven drijven door de opwaartse kracht. Het blijkt een prima methode te zijn, want zonder lang te zoeken vind ik de positie van de schroef.
Inderdaad zit er wat wier vast aan de as van de schroef, maar of het dat nu geweest is? In elk geval haal ik het weg en merken we morgen wel of het iets heeft uitgehaald.

Op sommige stukken van de zuidkust van Engeland – met name rond Wight – dreef er ook veel wier in het water. Het ligt er in lange slierten (veroorzaakt door de stroming) en je moet er een aantal keren doorheen. Het blijft ook vaak achter je roer hangen.

Morgen gaan we weer op weg. Geen wind uiteraard… Einddoel: Scheveningen: 73 NM. Dat wordt weer een lange motordag!

Nog even dit:

Snelboot?

...snelle stoelen

Naast ons ligt een hypermoderne powerboat. De boot blijkt een “one-off” te zijn en  moet met zijn 2x 250 PK een snelle jongen zijn. De stoelen binnen lijken me al zo snel….In de zomer moet het binnen erg warm zijn, want de bovenbouw is voornamelijk van plexiglas.

Maar wat kan je eigenlijk met zo’n boot hier mee? Op een dag even op en neer naar Engeland of je connecties imponeren en ze een keer op zee meenemen?
Dat laatste kan toch ook wel met een zeilboot, nietwaar Jan F. …?

Blankenberge is leuk, maar uiteindelijk willen we toch wel een keer huiswaarts. Volgens de weersvoorspellingen moeten we vóór woensdag van de zee af zijn, want dan slaat het weer om en kunnen we maar beter binnengaats verder trekken..

Het grote voordeel van het varen van zuid naar noord is dat je de stroom langer mee hebt. Je vaart immers met het HW mee in dezelfde richting. Alleen moet je de Westerschelde over en die stroom zet wat langer door op de rivier. Dus als je langs de kust vaart en stroom mee hebt, krijg je deze op de Westerschelde weer tegen. Maar met mijn navigatieprogramma kan ik de kentering precies bepalen en weet wanneer we uit Blankenberge moeten vertrekken: 07.00 uur. Weer vroeg opstaan dus!

Het is prachtig zonnig weer, maar helaas, ook nu weer staat de wind verkeerd: W tot NW2, grotendeels pal tegen dus. In het stuk van de Westerschelde nog wel even gezeild, maar voor de rest alles weer op de motor en wel het hele stuk lang: 74 NM!
Maar afgezien daarvan is het geen vervelende tocht. De oversteek van de Westerschelde en de Maasmonding geven geen problemen. Er is wel veel scheepsverkeer, maar niet op ramkoers. Ook nu geeft het AIS veel rust aan boord.

Als we Scheveningen binnenvaren en ons per marifoon aanmelden,  krijgen we toestemming om verder te komen, maar men meldt wel dat de haven mogelijk vol is….Waar hebben we dat meer beleefd……..?? (vlak boven Terschelling toen we na een lange dag varen van Borkum afkwamen). Doorvaren naar IJmuiden is natuurlijk geen optie en bovendien willen we een dag blijven om de ouders te bezoeken.

Als we de Marina binnenvaren is het inderdaad propvol, maar we wurmen ons gewoon tussen de rijen naar binnen en vlijen ons als vijfde schip tegen zo’n rij. Om 19.30 uur liggen we vast: 12 uur varen op de motor! Geen kattedr…! Gemiddeld gemeten snelheid: 5,8 kn. Niet slecht voor zo’n afstand!

Als de avond vordert, ligt de haven helemaal vol en kan er niemand meer in of uit. Je kan over de boten van steiger naar steiger lopen. Ook hier dus Terschellingse toestanden!
Nu zijn in dit weekende de vakanties begonnen, dus de meeste boten zijn hier morgen weer weg richting België en Frankrijk. Veel schippers die je spreekt, blijven toch aan de zijde van het continent, ook al omdat de meesten nog werkzaam zijn en maar een paar weken vrij hebben. En dan is Zuid-Engeland net iets te ver.

We zijn behoorlijk vermoeid geraakt van de lange dag en liggen er dus al snel in. Bovendien wil onze directe buurman al om zes uur weg, richting…..: Blankenberge! Awel manneke!

In de middag bezoeken we mijn ouders. We fietsen er heen. Voor Marianne huren we een fiets, want de vouwfiets met het kapotte lager moet eerst in reparatie.

De ouders zijn blij dat we er weer zijn, want zeven weken weg is voor hen toch wel erg lang, merken we.

‘sMiddags komen Erik en Mart vanuit Eibergen ook naar Mart’s  ‘oude Opa’ en ‘oude Oma’. Dat is altijd weer groot feest! Het weer is prachtig en we kunnen in de tuin zitten. Dat komt voor mijn ouders nog maar zelden voor, want met moeder in een rolstoel is dat niet zo gemakkelijk en de verpleging durven ze dat toch niet te vragen.
Later komen schoonzus Karin, neef Sasha en nichtje Nikki er ook nog bij. Een hele drukte voor vader en moeder, maar ze genieten er zichtbaar van.

Jong geleerd, oud gedaan...

Captain-in-spé

Vader en zoon...

Erik en Mart gaan mee terug naar de boot en blijven een nachtje aan boord slapen. Mart moet natuurlijk alles verkennen en we hebben moeite om het ventje steeds in de gaten te houden. Van binnen naar buiten, weer terug en weer naar buiten….Wat een woelwater en het water is steeds zo dichtbij….! Maar hij vindt het allemaal prachtig en stuurt achter het stuurwiel heel wat af met de afgemeerde boot! “Piet Piraat” zingt hij steeds erbij!
Dolle pret allemaal natuurlijk, maar ‘s avonds komt het ventje dan ook maar moeilijk in slaap.
Wij helemaal niet!

We moeten vandaag echt weg, want morgen gaat het stormen en kan het voorlopig niet meer.
We nemen om 10.30 uur afscheid van Erik en Mart. Mart mag nog even sturen als we de haven moeten omvaren en hen aan het begin afzetten.

In de buitenhaven zetten we het grootzeil al op en die blijft de hele dag opstaan. Ook vandaag is de wind pal tegen: NO 3 /4, later aanwakkerend tot 5/6. Wind tegen stroom, dat geeft ook nu weer vervelende golfslag en haalt de snelheid uit de boot.
We proberen in de eerste slag naar buiten nog wel te zeilen, maar na 2 uur varen zijn we temidden van het anker gebied voor Scheveningen en nog steeds ter hoogte van de pier van Scheveningen. Als we omkeren komen we hoogstens uit ten zuiden van Katwijk. We merken elke keer weer dat ‘hoogte lopen’ niet het sterkste punt is van onze Kingfisher! Zo komen we er dus niet. Als we zo door moeten gaan komen we pas in de avond in IJmuiden en tegen die tijd zou de wind flink aantrekken.

Dus opnieuw de motor aan en met het grootzeil als steun op koers naar IJmuiden. Onderweg neemt de wind toch wel sterker toe en de golven worden steeds hoger. Af en toe maken we flinke klappen en krijgen we behoorlijk wat zeewater over. Onze fleece-jacks moeten uit en de zeiljassen aan. Als Marianne haar zwemvest weer wil aantrekken, trekt ze per ongeluk aan het uit het vest hangende koordje: en psssst, daar blaast het vest zich automatisch op en is het voorlopig niet meer te gebruiken.

Gelukkig hebben we reserve-vesten aan boord, alleen zitten die in de ruimte van het vooronder – onder alle bagage en de fietsjes – en moet er heel wat verplaatst worden om erbij te komen. En met die golfslag is het voorin nu niet prettig vertoeven….

Het gaat er niet zo toe als destijds in onze tocht van Eastbourne naar Brighton, maar de golfslag komt aardig in de buurt! Maar Marianne geeft geen krimp, dus valt het blijkbaar mee (of zijn we toch wat doorgewinterd geworden?).
De enige manier om het wat rustiger te krijgen is om toch maar wat te gaan kruisen en de golven van opzij te laten komen.

In de buurt van IJmuiden herken ik het weer: er is altijd een heftige en hoge golfslag daar. We houden bij het binnenvaren van IJmuiden maar een flinke afstand aan t.o.v. de havenhoofden om te zien wat de golven en de stroming doen met onze koers. En, je zal het altijd zien: de hele weg zie je geen schip, maar als je naar binnen wilt gaan, ligt er een groot zeeschip op dezelfde koers met veel hogere snelheid, waar je verstandigerwijs maar even op moet wachten…..

Uiteindelijk meren we om 16.30 uur af in de Seaport Marina van IJmuiden, na een stevige tocht van 31 NM, terwijl de directe afstand tussen Scheveningen en IJmuiden 23 NM is!
We zijn net op tijd binnen want vrijwel direct daarna begint het te stormen en te gieten!
Morgen wordt het nog slechter, dus hier blijven we dus nog wel een dagje.